رویای محال فوتبال ایران

یک بار دیگر سوت پایان لیگ قهرمانان آسیا برای ایرانی ها بدون بالا بردن جام و با ناکامی صرف چهار نماینده کشور به پایان رسید.  در میان تیم های پرسپولیس، استقلال، تراکتور و فولاد تنها تیمی که امیدی برای قهرمانی اش وجود داشت سرخ پوشان بودند که در نهایت آن ها هم در بازی که مستحق باخت بودند سه گل از الهلال خوردند و حذف شدند.

شکست پرسپولیسِ مدعی که به نوعی در این سال ها سبب شده بود امتیازات باشگاهی ایران در آسیا افزایش یابد، زنگ خطر را باردیگر به صدا در آورد. زنگ خطری که شاید تیرخلاص به پیکره فوتبال ایران بود که همه بدانند رویای فتح لیگ قهرمانان آسیا حالا حالاها دست نیافتنی است.

در سال های اخیر پرسپولیس دو بار فینالیست آسیا شد که هربار هم به دلیل مشکلاتی که خارج از زمین مسابقه و مباحث فنی ایجاد شده بود قافیه را به حریفان باخت و در فصل ۲۰۲۱ نیز این اتفاقات در یک چهارم نهایی تکرار شد و این تیم در یکی از ضعیف ترین بازی های خود در آسیا بمغلوب الهلال و هوادارانش شد.

شاگردان گل محمدی در فصول اخیر تاحدود زیادی هم پای قدرت های آسیا پیش رفتند اما هیچ گاه به هدف شان یعنی قهرمانی نرسیدند و حالا از تکرار ناکامی آن ها می توان به این نتیجه رسید که جام قهرمانی آسیا به این زودی ها به ایران نمی آید.

در مقابل خرید ستاره های اروپایی و آمریکایی توسط تیم های عرب، لیگ ایران هرفصل ستاره های خود را از دست می دهد و حتی بازیکنان درجه دو ایران هم ترجیح می دهند به تیم های بی کیفیت خارجی بروند. خریدهای خارجی تیم های لیگ برتری هم هیچ گاه در حد ستاره های رقبای آسیایی نیستند و اگر خیلی مثمر ثمر باشند می توانند در لیگ داخلی به کمک تیم ها بیایند؛ اگر نه که پنجره ها را می بندند!

با این حساب لیگ ایران سال به سال ضعیف تر از قبل می شود و حتی تیمی مثل پرسپولیس هم در سال های آینده قدرت رقابت با حریفان آسیایی را ندارد. اگر شرایط به همین منوال ادامه داشته باشد حسرت فتح مهم ترین جام باشگاهی قاره به مانند جام ملت های آسیا بر دل ایرانی ها بماند.

در سال های گذشته هزینه های دلاری تیم های حوزه خلیج فارس بارها مورد تمسخر قرار می گرفت اما حالا نتیجه آن در  پیشرفت مسائل فنی و حتی پیرامونی فوتبال این کشورها دیده می شود. شاید رسیدن به صحبت های سعید آذری خیلی دیر باشد اما  ای کاش تدبیر را جایگزین غیرت می کردیم…